سلام
قبل از آنکه کوير دکتر شريعتي را بخوانم او را خوب مي شناختم از سالها قبل، آنوقتي که کتابهايش ممنوع بودند و پسرخاله ام نمي دانم از کجا پيدا مي کرد و چون ميدانست اهل مطالعه ام يواشکي مي داد بخوانم و پس بدهم و کتاب ديگر...
اما وقتي کويرش را خواندم ( سه سال پيش) از بلا تکليفي مطالبم در امدم . نوشته بود: بعضي از نوشته هايم اجتماعي است که براي مردم مي نويسم . بعضي هايشان مذهبي است که همه مردم دوست دارند. اما چيزهايي هست که فقط براي دل خودم مي نويسم و مهم هم نيست که ديگران چه بگويند چون فقط براي دل خودم است.
آن وقت من هم به همين نتيجه رسيدم. الان چيزهايي براي دل خودم مي نويسم که بسياري از جوانان حتي از نوشتن اش عاجز هستند خوب براي دل خودم است ، گيريم که پير شده باشم! براي دل پير خودم مي نويسم.
بسيار از نشته تان لذت بردم. ممنون که به من سر زديد.