قصه گوي عزيز

ميشه خودتو معرفي کني و بيشتر بهم سر بزني

من منتظر نقد هاي شما هستم

سلام قصه گوي عزيز
براي تولد زيباترين روحِ ستوده صفات ، دعوتي به "آواز باران".
ممنون ميشم از نقد و نظر تو بانوي بزرگوار و ديگر دوستاني که دستي و علاقه اي در زمينه ي شعر و داستان دارند.
عيدتان مبارک.

سلام

سلام

ممنون از به روز بودن.

مهمتر از همه چيز نوشتن است. حتي وقتي الهام قطع مي شود. اما به قول خودتان اين نوشته ها بعدا سر و شکل ديگري پيدا مي کنند و مي توانند سرزنده تر يا رديفتر شوند.

باز هم ممنون.

در مجموع باهاتون موافقم اما من يه نکته اضافه کنم که اين خودسانسوري نکردن رهزن راه خيلي از داستان نويسها شده و باعث شده به همين خيال هميشه توي دنياي کوچيک و محدود خودشون باقي بمونن.

سلام.
موافقم اما نه در اين حد،
به نظرم از يه جايي به بعد ديگه ذهن خيلي باري به هر جهت ميشه و هر تفاله اي رو راه ميده روي کاغذ.
فکر مي کنم اين حديث رو پيامبر در مورد شعرا گفتن، که نماينده ديگر هنرها هم هستند تو اون زمان.
دو نوع الهام داريم، الهام رحماني و شيطاني.
پس اين ايده ها و تصاويري که به ذهن مياد رو بايد کنترل کرد.
درست که بعد از نوشتن ميشه همه چيز رو فيلتر کرد ولي اين آزاد گذاشتن ذهن بدون هيچ فيلتري به نظرم به مرور زمان وزنه ي الهامات شيطاني رو زياد مي کنه، چون ساده تر هستن و جذاب تر.
موفق باشيد.

سلام دوست عزيز
خيلي زيبا نوشتي ، قبول دارم ... من مدتهاست دچار خودسانسوري شدم و همين باعث شده نتونم مثل سابق شعر بگم... مجبورم بخاطر شرايط خودسانسوري کنم و ميدونم اين به احساساتم صدمه مي زنه ...

سلام قصه گوي عزيز
من با هرکسي قهر کنم با شما قهر نميکنم
اصلاآدمقهرقهرو نيستم
فقط آرزو داشتم سال گذشته يا گذشته تر با شما آشنا ميشدم
با نوشته هاتون
زماني که تنها دغدغه ام نوشتن بود
الان توي کاري دست وپا ميزنم که نميدونم به مقصد مورد نظر منو ميرسونه يا نه
به خدا اميد دارم
و به دعاي شما
يه مشکل کوچيک ديگه هم هست
اونم پارس بلاگه که هربار اسمو آدرس منو ميخوره
کاش شما هم تو بلاگفا مينوشتي
و يا کاش من تو پارس بلاگ بنويسم
خيلي به بلاگفا عادت کردم و ترکش برام سخته
وگرنه آش دهن سوزي نيستهميشه با شما آشتي ام دوست عزيز و نويسنده من

مطلب جالبي بود

سلام دريا جان
فوق العاده بود. تمام تجربياتي رو که هميشه موقع نوشتن دارم ، در اينجا بصورت کلاسه شده ميبينم. به همين دليل هر سطر از توصيه هايي که مطرح مي کني فوق العاده منو به وجد مياره.
در پُست اخيرم بنام زيارت نامه ، در پاسخ به کامنت آقاي مهدي حسني ، مطلبي رو بر حسب تجربياتي که از خوانش هاي متفاوت خواننده هام داشتم ، بيان کردم. خيلي برام مهمه که هم نظرت رو بدونم و هم اينکه بدونم آيا براي ديگران هم اين مشکل پيش اومده يا نه؟
ممنوم از مناعتي که با اين ممنوعيت ها مي بخشي.
درست مثل خود دريا که بي هيچ چشمداشتي آرامشش رو نثار ميکنه. وقتي ذهن ساحل در تنظيمات قبلي خود دچار طوفان ميشه و ديگه نميتونه سلولهاي خاکستري شن و ماسه هاش رو براحتي آپلود کنه يا از اعماق دريا دانلود کنه ، يه دفه دريا با يه عمليات ريست مياد و اونو از اين اغتشاشات ذهني پاک ميکنه و به وضعيت قراردادي اوليه برميگردونه. وضعيتي که پيش از اين اين بهم ريختگي داراي تنظيمات اصولي و پيکربندي شده اي بوده .
خير سرم چه مثال شاعرانه و لطيفي زدم !!؟؟
اصلا ربطي به اينهمه نرم افزاريِ دريا نداشت...
تو رو خدا يکي منو بعد از اين ريست ، خاموش کنه...

سلام

هر روز يک مطلب خوب اينجا ياد مي گيرم

با اين که هشت سال بيشتره دارم مي نويسم

با سلام

با غزلي به روزم .. دعوت من رو بپذيريد خوشحال ميشم.

دو جمله ي آخر
دو جمله ي عميق و زيبا و درست آخر

* سپاس