خيلي زيبل نوشتين

آقا نگو قرارمان ، پايان رسيده است
اين خاکِ پُر ستاره را ابري نديده است
هر شب نديده اي چرا ، در پاي چشمه اي
يک دسته گُل براي تان ، طفلي که چيده است ؟

سلام
يادداشت ها با شماره 5 به روز شد.
کرم نما و فرود آ .

بسيار زيبا ر:

براي همه خوب باش... آنکه فهميد، هميشه کنارت خواهد بود. و آنکس که نفهميد، روزي دلش براي خوبيهايت تنگ ميشود.َ

سلام

با يک غزل تقديم به بيمار کربلا به روزم

منتظر حضور شما و شنيدن نظرات ارزشمندتان هستم

با سپاس

بهمرام بهرامي رشيد

www.yagmur-deniz.blogfa.com

سلام قصه گوي عزيز
روزهاي برفي تون پر از آدم برفي هايي که انتظار خورشيد رو قطره قطره آب ميشن.
آپم با :
يادداشت 4
( روايتي ديگر گونه با زباني ديگر از ... )
ممنون ميشم از نقد و نگاه تو و ديگر دوستان.

سلام

خدا قوت.

اتصال به منبع لايزال. همين همه چيز است و دست من کوتاه و ... .

سر بلند باشيد و ممنون که سر زديد.

در دو آيه بعد از اين آيات(46 ـ 48 : روم) ، مجددا چنين ادامه ميدهد تا قصد خود را که تنبّه و عبرت آموزي ست کاملا تثبيت و حجت را تمام کند :
" پس به آثار رحمت خدا بنگر که چگونه زمين را پس از مرگش زنده ميکند. به يقين چنين خدايي زنده کننده ي مردگان است و او بر هر چيزي تواناست. و اگر بادي (زيانبار) بفرستيم و کِشت خود را زردشده ببينند ، قطعا از آن پس (بجاي تنبّه) کافر ميشوند. پس مسلما تو نميتواني مردگان را شنوا کني و نميتواني دعوت خود را به گوش کرها برساني زمانيکه پشت کنند و برگردند. و تو هدايت کننده ي کوردلان از گمراهي شان نتواني بود. تو تنها کساني را مي شنواني که به آيات ما ايمان ميآورند و (در برابر حق) گردن نهاده اند. "
به کمک اين آيات ميتوان به معناي "انتظار" ي که در لابلاي کلمات نويسنده موج ميزند پي برد. در حين بارش باران نيز ، توأمان همگان ترغيب به قدرشناسي و دعوت به آرامش مي شوند.

اين برداشتهاي من بود قصه گوي عزيزم.
تا چه قبول افتد و چه در نظر آيد...

سلام قصه گوي عزيز
در وحله ي اول با خواندن نيايشت ، مفهومي ساده از يک قطعه ي ادبي بسيار ابتدايي ، برداشت ديگري به ذهن خواننده نميرسد. اما وقتي خواننده با اصطلاحات سمبليک و استعاري ادبيات و زبان ادبي قرآن آشنايي حتي مختصري داشته باشد متوجه ميشود که همين واژه هاي بسيار ساده از بار معنايي عميقي در لايه هاي ديگري زير لايه ي پوستي خود در بر دارد. با اين نگاه ، کلماتي مثل آسمان،ابر،باران،شکاف بين ابرها،باد،نسيم،قطره،دانه ي شن،پنجره،عکس و شيشه ؛ مفاهيم ديگري غير از معاني اوليه و سطحي خود را مي يابند. بهمين دليل بنده با خواندن دوباره ي اين نيايش به ياد اين آيه ها با همان زبان طبيعتگرايشان افتادم. زبان طبيعت در بعضي از آيات سمبليک و تمثيلي قرآن فقط براي تفهيم ساده تر موضوع به جامعه ي آن زمان عرب نبوده است. بلکه براي همه ي زمانها و همه ي جوامعي که از نظر درک ادبي به افق هاي چشمگيري دست يافته اند نيز کاربرد دارد. اين آيات براي تفهيم موضوع ارسال پيامبران به سوي قوم شان بوده است :
" و از نشانه هاي او اين است که بادها را بشارت دهنده مي فرستد ، تا بخشي از رحمتش را به شما بچشاند و تا کشتيها بفرمان او روان شوند و شما از فضل او بهره مند شويد. باشد که شکرگزار باشيد. و همانا پيش از تو فرستادگاني بسوي قومشان گسيل داشتيم که دلايل روشن برايشان آوردند ، آنگاه از کسانيکه مرتکب جرم شدند انتقام گرفتيم و نصرت مؤمنان حقي ست بر عهده ي ما. خداست که بادها را مي فرستد تا ابري را برمي انگيزد ، سپس آنرا در آسمان آنگونه که بخواهد ميگسترد و آنرا قطعه هايي بر روي هم قرار ميدهد ، آنگاه مي بيني که از لابلاي آن باران بيرون مي آيد و چون آنرا به هر کس از بندگانش که خواهد برساند ، به ناگاه آنان شادي مي کنند. "
ادامه دارد ...

سلام

خوب. آرام

http://dastebarani.blogfa.com
دستاني هميشه باراني
وبلاگي که ميخوام نوشته هامو توش بذارم
اگه خدا بخواد و بشه

آمين ، آمين ، آمين
آسمان هم بايد دلش را به تو وصل کند تا آرام ببارد ، عزيز من.
دوباره برميگردم تا بيشتر روي نوشته ات تمرکز کنم.

سلام